Wat creativiteit betreft kan deze columnist nog wat leren van onze schrijvers in dienst van de overheid. Als ruim twee jaar geleden minister Adriaansens haar nieuwe programma ‘vermindering regeldruk ondernemers’ aan de Tweede Kamer aanbiedt, zit daar een rapport bij met de pakkende titel ‘Regels die werken en de lasten beperken’. In zeventien pagina’s wordt ingegaan op hoe onze overheid de regeldruk te lijf gaat. Er is zelfs een ‘Zwartboek Regeldruk MKB-NL’ met een heus KPI-overzicht beschikbaar.
In dat opzicht zijn we in de communicatie over regeldruk wel een stuk vlotter gaan schrijven dan bijvoorbeeld het kamerstuk 19820 uit 1987. Dit bepleit met de Rapportage over bedrijfseffecten dat men de intentie heeft primair te komen tot meer inzicht in de regeldruk voor het bedrijfsleven om met dit overzicht te komen tot een effectievere toetsing ten behoeve van terughoudendheid met regelgeving.
Alle goede bedoelingen ten spijt moeten we constateren dat de berg aan regels maar groeit en groeit. Een beetje kort-door-de-bocht is dit ook te verwachten in een samenleving waarin de (technische) complexiteit toeneemt en de risico-acceptatie afneemt. Zelfs het door de Raad voor Accreditatie nagestreefde ‘gerechtvaardigd vertrouwen’ (in een geaccrediteerde instelling) staat onder druk als gevolg van een tekort aan de beschikbaarheid van inhoudelijke expertise.
Zonder iets terug te nemen van de stelling denk ik dat het advies van Linda Gentner in de vorige column wel een goede remedie is om met de toenemende regeldruk om te gaan: iets minder audits, maar wel met meer diepgang. Of volgt jouw organisatie van alles maar een beetje?
