Aan de voorkant van de grote ruimte was een koffiemachine geplaatst. Ondergetekende kwam net uit de zoveelste vergadering, tijd voor een bakkie, pasje in de machine, knopje drukken, even wachten… en ik krijg een klopje op mijn schouder van de net passerende directeur. ‘Alles onder controle, Hugo?’ terwijl hij eigenlijk al in gezwinde pas doorliep. Mijn ‘Nee hoor’ deed hem toch even stoppen.
‘Niet?’ klonk de voor de hand liggende vervolgvraag, terwijl we naast elkaar aan de kop van ‘mijn’ grote hal stonden. ‘Nee hoor’, herhaalde ik. ‘Hoe zou dat moeten dan?’ Ik wees naar de hal voor ons waar op dat moment een man of twintig zichtbaar aan het werk was. ‘Er zitten er ook nog een aantal in de ruimtes aan de zijkanten, althans als het goed is, want we kunnen ze niet zien. En hoewel het geen pauze is, zijn er heel waarschijnlijk een aantal een sigaretje aan het roken bij de achterdeur. Dus nee, dat heb ik niet onder controle en al helemaal niet omdat ik net uit de zoveelste vergadering kom, in een ruimte hier best ver vandaan. Overigens denk ik nog steeds dat we onze leverafspraken na kunnen komen en dat er geen vliegtuigen aan de grond blijven staan door een gebrek aan onderdelen die wij zouden moeten leveren. Ik ben dus zeker niet in paniek. Maar mag ik jou een vraag stellen: heb jij alles onder controle?’
Een minzaam lachje was het veelzeggende antwoord. Want ja, als hij verantwoordelijk is voor het geheel en ik de boel al niet onder controle heb, dan heeft hij het dus ook niet. Toch?
Het is maar wat je onder ‘onder controle’ verstaat. Is ‘onder controle’ dat al je mensen – schijnbaar – aan het werk zijn? Dan hebben we een politieagent nodig en besturen we op basis van wantrouwen. Groot nadeel: de goede mensen, de mensen die wel gemotiveerd zijn, lijden hieronder.
‘Leidinggeven aan professionals? Niet doen!’ is de titel van het managementboek van het jaar 2008, geschreven door Mathieu Weggeman. Waarom? ‘Omdat echte professionals liever iets goed dan iets fout doen.’ Hij heeft het dan met name over hoogopgeleide professionals. Maar ik heb ervaren dat er heel wat iets minder hoogopgeleide mensen zijn die we in hun werk wel degelijk professionals mogen noemen en die het verdienen om als zodanig behandeld te worden.
We kunnen dus veel beter leidinggeven vanuit vertrouwen. En die mensen die er zonder intensieve controle de kantjes vanaf lopen dan? Misschien moet u daar in investeren, om ze te helpen ook professional te worden. Bijvoorbeeld door een serieus opleidingsprogramma op poten te zetten, in plaats van mensen ‘uit de losse pols’ in te laten werken. Het zorgt er in elk geval voor dat uw personeel gemiddeld meer tevreden is, zich meer gewaardeerd voelt en uw bedrijf geen doorgangshuis voor personeel is.
