In organisaties werken mensen samen aan gezamenlijke doelstellingen. In de markteconomie gaat dat heel anders. Daar beconcurreren partijen elkaar voor een zo groot mogelijk eigen marktaandeel. Toch kunnen er in organisaties ook marktsituaties ontstaan: de samenwerking slaat om naar het elkaar beconcurreren. In de bovenstroom lijkt iedereen het eens, in de onderstroom worden posities ingenomen om eigen belangen te behartigen. Ga maar eens oud kantoormeubilair tegen bodemprijzen verkopen aan het personeel. Dan worden collega’s opeens elkaars concurrenten. Ik heb dat ooit meegemaakt en wist niet wat ik zag.

Iedere vakman of professional is ooit begonnen als onwetende ­schoolverlater of als junior medewerker. Kijk nu eens naar jezelf: kijk eens hoe je je ontwikkeld hebt! Je bent niet meer te vergelijken met die persoon die ooit zijn of haar eerste schreden in het arbeidzame leven zette. Je opleidingen had je afgerond, je ging aan de slag, maar ik durf te beweren dat verreweg de meeste kennis en kunde is opgedaan in de jaren na die opleidingen. Die vakman of professional (betekent toch precies hetzelfde?) heeft eindeloos veel kennis en ervaring opgedaan van de voorgangers; die oude collega’s die hun kennis hebben willen delen. In een eerdere column schreef ik dat competentie meer is dan een traininkje volgen. De meeste kennis in organisaties is niet geborgd in procedures en registers: nee, die kennis zit in de medewerkers.

Circulariteit wordt door bedrijven en overheden steeds belangrijker gevonden. Daarnaast moeten organisaties digitaliseren om concurrerend te blijven. Kan je tegelijk duurzaam worden én digitaliseren? En hoe doe je dat? Met studenten van de minor Life Cycle Management van de Hogeschool Rotterdam onderzochten we de mogelijkheden bij elf organisaties uit verschillende sectoren. We keken naar kansen en barrières en komen met een aantal praktische aanbevelingen.