Hyperautomatisering, het gebruik van geavanceerde technologieën zoals AI en RPA om menselijke processen te automatiseren, belooft onze manier van werken te revolutioneren. Laat ik daarbij eerst even verduidelijken wat RPA is.
RPA staat voor Robotic Process Automation. Het is een technologie die het mogelijk maakt voor een software ‘robot’ of ‘bot’ om menselijke acties te repliceren of te imiteren binnen digitale systemen, met als doel om bedrijfsprocessen te automatiseren. RPA-bots kunnen taken uitvoeren zoals gegevensinvoer, het verwerken van eenvoudige transacties, het reageren op simpele klantenservicevragen en nog veel meer. Ze worden vooral ingezet om repetitieve taken te automatiseren die normaal gesproken door mensen worden uitgevoerd, waardoor deze mensen zich kunnen richten op meer complexe en waardevolle taken. RPA wordt vaak gebruikt in combinatie met andere technologieën zoals kunstmatige intelligentie (AI) en machine learning om processen nog verder te automatiseren en te verbeteren. Het is een belangrijk onderdeel van de bredere trend van digitale transformatie in organisaties.
Maar wat betekent dit voor de menselijke rol binnen organisaties? Beloofde voordelen zoals hogere productiviteit en efficiëntie zijn aantrekkelijk voor investeerders en bedrijfseigenaren. Maar dit kan ook leiden tot een kortzichtige focus, met mogelijke onbedoelde consequenties. Neem Amazon, waar de hyperautomatisering in hun magazijnen vragen oproept over de impact op werknemers.
De gevolgen van hyperautomatisering kunnen enorm zijn. Banenverlies, sociale ongelijkheid en ethische dilemma’s zijn realistische zorgen. Het streven naar efficiëntie kan leiden tot ernstige problemen op de lange termijn, zoals het verlies van essentiële menselijke vaardigheden en kennis. Aan de andere kant: het verhaal van Kodak, dat de digitale revolutie negeerde ten gunste van hun winstgevende filmverkoop, herinnert ons aan het belang van deze balans. In onze race naar hyperautomatisering moeten we onthouden dat technologie een middel is tot een doel, en niet het doel zelf.
Om een toekomst te creëren waarin zowel mensen als technologie floreren, moeten bedrijven een holistische blik ontwikkelen. Dit betekent investeren in opleiding en herscholing van medewerkers, het creëren van een bedrijfscultuur die verandering omarmt en ethische overwegingen centraal stellen in hun technologische strategieën.
Terwijl we aan het begin van dit nieuwe tijdperk van hyperautomatisering staan, is het mijn hoop dat we de lessen uit het verleden zullen meenemen. De ‘waarde’ van een bedrijf kan niet alleen worden gemeten in termen van efficiëntie en kostenbesparing. Echte waarde komt van het evenwicht tussen technologische vooruitgang en menselijk welzijn. Het uiteindelijke doel van technologie is om onze levens te verbeteren, niet om ze te beheersen.
Hugo M. van der Horst
hoofdredacteur Kwaliteit in Bedrijf